Dag 5, alles voor ons alleen, 15 augustus 2018

15 augustus 2018 - Luxor, Egypte

Ik zal beginnen om jullie te vertellen dat we zijn gesloopt.
Het is nu 20.42 uur Egyptische tijd en ik ga aan mijn verhaal beginnen. O ja de Egyptische tijd is ook de Nederlandse tijd. We hebben net gegeten en liggen uitgevoerd op ons bed. Volgens mij slapen de boys al. Maar als ik links kijk Fran ook.

Maar laat ik maar bij het begin beginnen.
De wake-up call was om 4.00 uur vanochtend, dat is eigenlijk geen tijd voor een vakantie. Maar ik zal jullie een geheimpje vertellen morgen worden we weer om 4.00 uur wakker gebeld.
Om 4.45 uur was iedereen klaar en vertrokken naar de receptie, even pinnen en de ontbijtpakketen scoren. Zo van onze kant alles gelukt nu wachten op Mohamed van Egypteexcursies.
Deze trip hadden we gevonden via Google en er stonden goede recensies over, met 1 heel groot pluspunt onze Mo sprak Nederlands. Je moest wel goed luisteren maar dat ging goed.
Natuurlijk spreken wij alle vier Frans, Engels, Duits en Zweeds maar alles in je eigen taal is toch het beste.

Om 10 over 5 vertrokken we in een minivan richting Luxor. De minivan was een busje voor ons vieren.
Inclusief chauffeur en gids. Wat een luxe. Dit zouden we vandaag vaker meemaken maar daar kom ik nog op terug. Het eerste wat we onderweg zagen was de zonsopkomst. Blijft toch een mooi natuurverschijnsel, een zon zonder wolken. Maar vandaag had een wolkje zeker niet misstaan.
Maar niet klagen dan had je hier niet heen moeten gaan Edje.

De eerste stop was voor ons ontbijt. Snel wat eten en weer door. Misschien een leuk weetje: tegenwoordig hoef je niet meer in colonne door de woestijn maar er zijn verschillende checkpoints om te checken wie er onderweg zijn. Wat we onderweg ook zagen was zand, zand, zand en nog eens zand. Ook waren er bergen te zien en de meeste hiervan waren, je raad het al zandbergen. Hoe dichter we bij Luxor kwamen, dus bij de Nijl, hoe groener het werd. De reis verliep natuurlijk goed en ik moet zeggen ik heb niet alles meegekregen maar ik was niet de enige.

Onze Mo was een vlotte babbelaar en had alles geregeld, zo ook al de entreekaartjes voor de tempel van Karnak. Die we deze dag als eerste zouden bezoeken. Zelf was ik hier al geweest maar het blijft waanzinnig mooi om dit te zien. Je zou het zelf moeten zien om het te geloven. Groot, groter, grootst.
Dat zijn de juiste bewoordingen. We kregen heel veel informatie over wie, hoe, wat en waar.
Wil je er meer over weten Google dan even naar Karnak. Oké 1 weetje dan, er staan daar wel 140 zuilen, nergens staan er zoveel.

Het was al rond 11.00 uur toen we daar weggingen. En zal ik het zeggen, ja ik ga het zeggen.
We zijn weer een heleboel wijzer over de Egyptische tijd. En dat je de uitleg het beste in de schaduw kan doen. Op naar plekje 2, een fabriek/atelier waar ze papier maken en beschilderen.
En natuurlijk wij konden de verleiding niet weerstaan en kochten ook een doek. Met onze namen in heroglief geschreven.

Hij krijgt een mooi plekje thuis, alleen eerst even inlijsten. Nu snel door naar ons volgende uitstapje.
Dat was de priveboot, die ons van Oost naar West Luxor zou brengen. Dus we moesten over de Nijl.
Het werd een korte mini cruisse. De Nijl is langer dan je denkt het aantal kilometers is wel gezegd maar ik ben het kwijt, Google het maar en ik hoor het wel weer.

Aangekomen in West Luxor snel even het crocodile restaurant voor een snelle lunch. Want bij Mo werd er geen tijd verspilt. De vallei van de koningen wachtte op ons, zei hij.
Maar eerst nog een tussenstop bij vrienden, lees zakenrelaties, waar ze uit steen allerlei potjes en vazen maken maar natuurlijk ook beetjes van alle goden. En geloof het of niet, Ryan en mijn persoon, hebben hierbij geholpen.

Na een korte stop en ons niet te hebben laten verleiden om wat te kopen zijn we verder gereden naar de vallei.
Daar waren nu 62 tombes gevonden onder de grond, waar wij er 4 van gingen bezoeken.
De laatste van Ramsus de 4de en die was de mooiste. Mooi bewaard gebleven wandtekeningen in allerlei natuurlijke kleurtinten en weer zeg ik, je moet het zien om te geloven. Ook zijn we in de de graftombe geweest van toetachamon. Waarschijnlijk de bekenste voor iedereen. En nee er werd geen shoarma verkocht. Maar deze was niet zo mooi als die van Ramses.

We waren hier rond een uur of 2 en dan is het hier best wel warm, ik schat dat buiten rond de 42 graden was, maar in de tombes lekker koel. Althans dat dachten we. Het steen was opgewarmd en hield de warmte lekker vast. En het dalen en klimmen ging ons ook niet in de koude kleren zitten.
Dus de spreuk werd: ik zweet van me oksel tot me r..t!!

Op naar de laatste attractie, weer een tempel. Bestaande over 3 lagen. De naam is me even ontschoten en al mijn hulplijnen slapen. Deze natuurlijk ook beklommen. En boven genoten van het enorme uitzicht. Maar aan al het mooie komt een eind. Dus voor de dag van vandaag ook. Nu nog 40 minuten met de minivan terug naar het Oosterlijke deel van Luxor waar ons hotel voor komende nacht staat.

Afscheid nemen van Mo maar niet voordat we hebben afgerekend en de dag van morgen hebben doorgenomen. Dan wacht zijn broer Achmed, ook Nederlands sprekend, op ons in Caïro.
Na alles geregeld te hebben snel naar de vierde etage waar ons uitzicht over de Nijl prachtig is.
En gelukkig ook een zwembad, gelukkig de zwemkleding meegenomen en een verfrissende duik genomen.

Dat is even lekker bijkomen na zo'n verhitte dag. De tijd vliegt voorbij. De douche roept en onze maagjes knorren. Maar geen zin om ver weg te gaan. Dus op naar het restaurant in het hotel.
Bij het openen van de glazen deur schrikt het personeel wakker. Ja geloof het of niet er zit helemaal niemand. Dus ook tijdens het avondeten hadden wij alles voor onszelf.

Het was een lange maar mooie dag. Het is nu 22.10 uur ik ga ook mijn luiken sluiten.
Maar eerst gaan we het verhaal nog nalezen en publiceren en foto's uploaden.
Ik zeg welterusten en tot morgen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Peter Van der Raad:
    15 augustus 2018
    Weer een heel mooi verhaal en foto,s