Deel 15, Kroatië 4-7-2019

Weer heel veel kilometers verder.

Wil je een lange dag hebben dan moet je vroeg opstaan. En dat hebben we gedaan Om 8.30 hadden we al gegeten en maakte we ons op voor een dagtripje Split.

De zon was al goed opgewarmd en het was weer strak blauw. Onderweg naar Split, wat ongeveer 40 minuten rijden was, zag je dat het niet helemaal helder was maar hoe dichterbij je kwam des te helderder het weer werd. Dus sightseeing op een hete dag. Maar we waren gelukkig vroeg.

Het vroeg zijn had nog meer voordelen het was nog niet echt druk. En we stonden op het parkeer terrein voor de ferries. Ruimte zat. Als je achter de ferries parkeert, waar ook heel veel ruimte was, lag je in het water.

We waren nagenoeg in het centrum. Een klein stukje lopen en we liepen op de prachtige boulevard met planten en palmbomen en uitzicht op de haven van de kleinere jachten en de grotere ferries.

Alles was op kleine stukjes lopen van elkaar maar als je alle kleine stukjes optelt wordt het best wel weer veel. Nu op zoek naar het paleis en de kerkers. De kerkers zijn nu nog bekender geworden door de Games of Thrones. De kenner zegt gelijk daar werden de draken vastgehouden.

Maar eerst de klokken toren beklommen.
De eerste treden waren vrij hoog ik schat een centimeter of 30. Na drie van deze trappen viel mijn mond open van verbazing.
Voor de weg naar boven hadden ze gewone steigertrappen geplaatst. Dus het werd een makkelijk klusje dat naar boven lopen. Het uitzicht was prachtig. Dus even genieten. Zoals we eigenlijk al 2 weken doen.

De weg naar beneden was dus ook een eitje. Nu naar de kerkers in de publieke ruimte mocht iedereen komen daarom ook publieke ruimte. Daar waren de souvenirshops. En achter de hekken moest je betalen. Ja ook hier is niets gratis. Maar wij wilden het zien. Lege hoge grote ruimtjes kreeg je te zien met gewelven. En geen vuurspuwende draak te bekennen. Dus voor niets een brandblusser meegenomen.

Maar leuk om gezien te hebben. Daarna nog wat gewandeld door de kleine straatjes. Alle straatjes hoorde vroeger bij het paleis. Je zag op sommige plekken zelfs de oude stadsmuren nog.

Na al dat geslenter en het mooie weer waren we toe aan iets fris. Een duik ofzo.
Dus terug naar de auto en een stukje rijden. En wat verbaasde onze blik na een stukje rijden "een voetbalstadion". Dat wilde Fran wel even bekijken. Dit zei ze alleen om dat er geen sterveling te zien was. We konden helemaal langs de entrees van de vakken rijden en helemaal rondom. Alles was hermetisch afgesloten. Dus geen grassprietje gezien.
Maar wel de buitenkant van het stadion van Hadjuk Split. Ik dacht ik meld dit even want dit wilde jullie zeker weten.

We waren ook vlakbij stadspark Marian.
Dit ligt tussen het nieuwe gedeelte van de stad, wat is eigenlijk nieuw, en de zee in.
Daar bij het haventje geparkeerd en een stukje gelopen naar een rustig stukje.
De uitzichten waren wederom prachtig.
Daar liggen bijkomen van de drukte in de stad en natuurlijk de kilometers die we weer hebben gelopen.

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan en de tijd van gaan is nu gekomen.
Dus terug naar de camping. Maar eerst nog even een tussenstop om de auto ook een keer op te frissen. Wat zag hij eruit.
Nu is hij weer zo wit als sneeuw.
Ook nog even bij de supermarkt geweest voor het avondeten.

We zijn net klaar met het eten, ja de tijden van eten zijn hier wat later. Maar de spareribs van de bbq smaakten er niet minder om.

Morgen ons laatste dagje op deze camping en zaterdag gaan we ergens anders heen.
Wat morgen de dag brengt is voor jullie maar ook voor ons nog een verrassing.

Ik zeg adieu.