Dag 6, ansichtkaarten, 16 augustus 2018

Wat een enorm schattenrijk heeft Egypte. We hebben onze ogen uitgekeken vandaag.
Maar eerst even terug naar het begin van vandaag.

De wake-up call was net als gisteren om 4.00 uur. Voor mijn gevoel heb ik niet geslapen. Maar niet zeuren en gaan genieten. Het was nog donker toen ze belde, zo donker dat ik de telefoon hoorde maar niet kon zien en het glas wat op het kastje stond omgooide. En natuurlijk stuk. Lekker begin van de dag. Maar was wel gelijk wakker. Om 4.45 uur stond onze chauffer klaar om ons naar het vliegveld te brengen. Bepakt en bezakt inclusief ontbijt lieten wij ons wegbrengen.

De temperatuur buiten om die tijden is heerlijk. Binnen heeft de airco afgelopen uren overuren gedraaid want bij het wakker worden stonden de bloemen op de ramen. Ik had zelfs mijn elektrische deken aan.

Na 35 minuten onderweg te zijn arriveerde we op het vliegveld. Het was erg rustig. Wij waren de eerste binnenlandse vlucht. Snel de boarding passen printen en boarden. Maar helaas. We hadden vertraging. De vertraging duurde 85 minuten. Dus het dagje Caïro werd korter. We hadden nu tijd genoeg om op de loungebank uitgebreid te ontbijten en een uiltje te knappen.

Na een goede vlucht van iets meer dan uur, waar ik niets van gemerkt heb, kwamen we aan in Caïro.
Daar stond onze gids al te wachten. De eerste stop was het Egyptische museum. Hier ligt de gehele geschiedenis van Egypte. We zijn naar de hoogte punten geweest, want als je alles wil zien heb je zeker 2 weken nodig. En dan te bedenken dat ze nu nog een groter museum aan het bouwen zijn.
Met nog meer geschiedenis. Dat wordt een grote verhuizing.
Het hoogte punt waren de schatten uit de schatkamer van Toetonchamon. Het masker was ook aanwezig en had het gewicht van 11,4 kilo en dat bestond uit goud. De tijd vloog om en we hadden nog een heleboel te doen. En uitloop was er niet want onze vlucht zou niet op ons wachten. Dus snel verder.

Onze chauffeur loodste ons door het drukke verkeer van Caïro. Wat rijden ze hier als dazen, maar alles gaat goed. Ze hebben hier wel 1 regel en die luid er zijn geen regels. Na een ritje Caïro met veel sightseeing reden we richting het restaurant aan de andere kant van de stad. Onderweg zagen we ook veel leegstand en niet afgebouwde huizen. Onze gids vertelde dat iedereen gewoon maar wat bouwde en dit had te maken met de vele corruptie hier. Maar denk niet een gewoon villatje ofzo, nee het waren gewoon flats met 4 a 5 etages. Het leek wel een spookstad.

Na een stukje verder te hebben gereden, vingen we de eerste glimpen op van de piramides.
Een raar gezicht zo tussen de huizen door. Want iedereen kent de plaatsjes, een piramide staat in de woestijn met niets erom heen. Maar schijn bedriegt. Aangekomen bij het restaurant, gelegen op de vierde verdieping, hadden we een prachtig uitzicht. Wat is dit toch gaaf om te zien. Je zou er gelijk wel heen willen rennen. Maar de afstand was nog aardig groot en de lunch wachtte op ons.

Na de lunch weer met de auto verder richting de piramides. Onderweg ook nog in het in aanbouw zijnde nieuwe museum gezien. Nou dat is nog eens groot. Over groot gesproken de piramides waren op afstand al groot maar hoe dichter je bij kwam hoe groter ze werden.
Het laatste stukje te voet afgelegd. Elke stap die je zette voelde je jezelf kleiner worden. Ik heb in mijn leven aardig wat stenen gezien. Maar zoveel en van deze afmetingen dat is met geen pen te beschrijven.

We zijn niet in de piramides geweest. Onze gids gaf aan dat je hetzelfde zou zien als in de de tombes in Luxor. Hij adviseerde ons een ritje op een kameel of een ritje met een karretje.
Het laatste daar kozen wij voor. Zo lieten we de bewoonde wereld achter ons en trokken de woestijn in. Daar nog wat mooie foto's gemaakt. En zeker ook een paar grappige zoals piramide dragen en optillen. Die kan ik helaas niet uploaden. Dus even geduld nog.

Op naar onze laatste atractie van de dag. Dat was de sfinx, gelegen aan de voet van de piramides.
Deze zijn ze aan het restaureren. En als je ziet met wat voor steiger, dat keurt de arbouw in Nederland nooit goed. Maar ik zeg nogmaals wat een indrukwekkend gezicht om zo die sfinx en de piramides te zien. ONGELOFELIJK. Ja met hoofdletters want alles is groot daar.

Het dagje Caïro vloog voorbij dus het werd tijd om afscheid te nemen van onze Sar, onze zeer goed Nederlandse sprekende gids. We hebben veel opgestoken van de oude Egyptische tijd. Dank daar voor. Nu nog een uurtje rijden via de rondweg om Caïro naar het vliegveld. Gelukkig was niet al te druk onderweg en hadden we tijd genoeg om nog wat te drinken en foto's te bekijken. Zelfs als je de foto's ziet blijft het onwerkelijk. Maar het was een topdag.

Onze vlucht leek op tijd te vertrekken, maar we stegen toch een half uur later op dan de bedoeling was. Maar we hadden nu geen haast al moest de volgende chauffeur wel iets langer wachten.
Aangekomen in het hotel konden we gelijk aanschuiven bij het buffet. Heerlijk gegeten en wat gedronken.

Tijdens de heerlijke douche de foto's op het tablet laten zetten om aan jullie te tonen. Ik was wel begonnen aan het verslag maar zelfs ik had er geen fut meer voor om het af te maken.
Vandaar dat jullie gisteren een verkorte versie kregen.

Het is dus nu vandaag 17 augustus en Andy is vandaag alweer 18 geworden. Hij mocht zeggen wat hij wilde. Dus dat wordt dagje zwembad. Dat betekent Fran al om 8 uur bedjes bezet houden en ik volgde 20 minuten later. Nu is het 9.33 uur en gaan zo ontbijten maar zonder Andy want die zie je voor elfen nog niet. Maar wel met Ryan die nu komt aan lopen.

Tot slot: Wij hebben deze 2 culturele dagen zeer genoten en hadden dit nooit willen missen.
Maar nu genoeg cultuur gehad. Het wordt nu strand en zwembad en nog een snorkeltripje en een quadritje.

Ik zeg tot laters en ga genieten van het ontbijt, het zwembad en de zon.