9-8-2022 helemaal gaar

Goedemorgen vanuit een windstil en bloedheet Kroatië. Nu ik aan het schrijven, lees typen ben lig al aan het zwembad. Een paar wolkjes, ja echt  maar 2. Dus het zwembadwater moet vandaag de verkoeling brengen.

Fran en Ryan zijn boodschappen doen en Andy en Chynna zitten aan de brunch. Ik geef ze gelijk want gisteren was een aanslag op ons gestel.

Maar laten we beginnen bij het begin. De wekker is voor het eerst gezet in deze vakantie. We hadden een bootje gehuurd en moesten daar om 9.30 uur zijn. Nou dat is gelukt. Ook ondanks de chagrijnige dame aan de poort van de camping waar de bootverhuur was.

Ze vertelde ons doodleuk dat we geld moesten betalen als wij over de camping wilde lopen. Gewoon maar betaald en op naar de verhuur. Na alle formaliteiten te hebben afgehandeld kreeg onze schipper, Andy, tekst en uitleg over de werking van de boot.

En zo vertrokken we om 10.00 uur richting open zee. De wind kwam uit het Noorden en was kracht 2. De golven vielen toen nog wel mee. En we hadden wind in de rug.

Onze eerste stop was de piratengrot in het Limski kanaal. Aanleggen aan een andere boot en dan overstappen naar de aanlegsteiger. De trap omhoog was steil. Het restaurant was leuk ingericht en je zag er ook een grot hoog boven het water met natuurlijk piraten. Ook kon je een uitkijkpost beklimmen. En dat hebben we natuurlijk gedaan. Prachtig uitzicht. Na een drankje terug naar de boot om zo koers te zetten naar Rovinj.

Onderweg nog onze camping van vorig jaar gezien Porto Sol in het plaatsje Vrsar. Ook staat Kroatie bekend om zijn naturisme en zo zagen we aan de linkerkant van de boot vele Adam en Eva kostuums. Ik heb er weing van meegekregen want Ryan wilde van plek wisselen. Na bijna 2 uur varen aangekomen bij Rovinj en hebben we het anker uitgegooid bij het eiland Figarola. 

Daar aan land gegaan. Er is niets op het eiland dus eigen hapje en drankje kwamen van pas. Het was snorkeltijd. Het water was helder. Dus was er genoeg om te zien. Zo vond Andy of Chynna mooie schelpen maar die hadden nog een bewoner. Mee aan boord en in een beker met zeewater.

Henkie wilde zijn huis niet verlaten, dus de mooie schelp met inwoner werden 4 kilometer na de vondst weer uitgezet in het blauwe zeewater. De gesprekken met snorkel en luchtpijp zijn nu al legendarisch tussen die twee niet te verstaan. Het leek de serie van de tv de snorkels. Zoek maar even terug op you tube.

Het hoogtepunt van de vaartocht was toch wel het spotten van 2 dolfijnen. We zagen ze 3 keer en daarna niet meer. Blijven toch mooie beesten.

We waren al aan onze terugreis begonnen. De heenreis windje mee maar voor terug was het een ander verhaal. Vol wind tegen, opzich geen probleem maar er stond nu kracht 4 dus de golven waren hoger. En de snellere grotere boten deden ook nog een duit in dat zakje. Zo werd de terugtocht een helse onderneming. Maar onze kapitein was een topper en bracht ons heelhuids terug. Ik moet zeggen de pilletjes die ik heb genomen werkte uitstekend. Ik heb nergens last van gehad maar we waren allemaal wel gaar van de golven.

Na terugkomst nog een duikje genomen in ons zwembadje en daarna ons gereed maken voor het diner. Dit keer geheel verzorgt door onze schipper.

We zouden gaan eten bij een grillrestaurant. Maar helaas geen plaats dan maar naar de volgende daar was wel plek. Er zit hier bijna op elke hoek een grillrestaurant met een groot speenvarken aan het spit wat menig rondje draait om gaar te worden.

Na heerlijk gegeten te hebben reden we naar het plaatsje Fontana. Daar natuurlijk het dessert genuttigd om daarna terug te rijden naar Medvidići ons thuishonk.

De terugreis verliep stil, de hartjes sliepen al en iedereen zag en sommige voelde het deinen van de golven nog.

Aangekomen in het huisje trok iedereen zich terug in de slaaphutten, om maar in scherpstermen te blijven praten.

Het was een geweldige dag gisteren en daarom vandaag pas het verhaal want ik was ook gaar.