Dag 12, 9 juni

Ja idd 9 juni. Dat betekent dat Fran jarig is. Heb haar om 0.00 uur gelijk gefeliciteerd en dit gebeurde dit jaar 2 uur eerder dan ik ooit had gedaan. En ik kan jullie vertellen het was een feest.

Vanmorgen weer naar het eiland Ile Aux Chefs geweest. Maar wel op een andere plek op het strand. Iets verder lopen. Maar lekker niemand om je heen. Je hoorde alleen de zee, de regendruppels als die vielen en Rob Brandsterder. Ik hoor jullie al denken regendruppels. Ja bij vertrek was het redelijk tot mooi. Maar gedurende de dag werd het steeds bewolkter. En zo kregen we vandaag 3 buitjes over ons heen. Nee niet heel hard maar een soort miezerregen. O ja en Ron was met Fran mee als luisterboek.

Maar het was een lekker dagje zo maar het hoogte punt moest nog komen.

Wij hadden vandaag gereserveerd op de jetty. (huisje op de steiger). Maar het voorwerk was gedaan door mijn zus en man en mijn ouders. Zij hadden dit geregeld als kado voor ons 25 jarige jubileum. Nogmaals dank je wel en het was heerlijk.

Maar nu even terug naar gister. De gastvrouw benaderde ons, ze had nog een aanvraag gehad voor de jetty. Of wij het goedvonden als er twee tafeltjes zouden staan. Ik zei: dat is prima 1 voor Fran en 1 voor mij. Maar nu even serieus, na top overleg besloten we ja te zeggen. Wij kennen bijna geen nee.

Het was nu bijna 19.00 uur.
Het licht brandde op de steiger.
De tafels waren gedekt.
Zag er geweldig uit.

Het andere stel was er al. Veel ouder dan ons en minder knap. En ze spraken een andere taal. We hadden ze achteraf vanmiddag al ontmoet op de boot terug naar het hotel. Fran stond voor ze op om ze langs te laten gaan op de boot. Maar gingen gelijk op onze plek zitten. Resultaat wij zaten naast het afdak en zij eronder.

Maar nu terug naar het eten. Het was heeeeerlijk. We hadden een drie gangen diner. Fran alles vis gerelateerd en ik natuurlijk vlees. Wisten jullie trouwens dat het meeste vlees hier wordt geimporteerd en dat de meeste vis die ze hier vangen wordt geëxporteerd. Maar dit terzijde.

Als hoofdgerecht had Fran kreeft(lobster).
En ik had een biefstuk. Nu we het toch over het hoofdgerecht hebben. Bij het andere stel ging het niet zo goed. Dan was dit niet goed dan dat weer niet. Zelfs de kok werd erbij geroepen. De vrouw ging steeds chagerijniger kijken. En als ze sprak leek het net of ze huilde.

Wij vonden dit een prachtig schouwspel, steeds weer een andere ober met een ander bord. En steeds was het niet goed.

Maar ons eten was perfect en als ik zeg perfect dan is dat ook zo. De Zwitser en Oostenrijkse waren een stel zeurpieten.

Na het eten kreeg Fran nog een verjaardagstaart. Ook die hebben we samen opgegeten. Toen deze op was zijn we rollend naar de bar gegaan. Kon geen boe of bah meer zeggen.

Bij de bar nog een kopje thee gedronken en ons daarna teruggetrokken op onze kamer om dit verhaal te typen en de foto's te verwerken.

Voor morgen geen echte plannen. Eerst even kijken wat het voor weer wordt. De voorspellingen die ze hier maken geloof ik niet zo meer.

Tot slot: we hebben heerlijk gegeten en was een leuke belevenis om daar op de steiger te eten. Tot laters