Dag 12, verdwaald, 22 augustus 2018
22 augustus 2018 - Hurghada, Egypte
Het is alweer woensdag. Vandaag een uitje voor de boeg. We gaan quad rijden.
Het ontbijt was vandaag om 8.15 uur, maar eerst even een bedje reserveren voor Fran want die ging niet mee. Dus we hadden een mannenuitje.
De chauffeur kwam met een jeep waar 10 man in konden, dus snel door naar andere hotels om mensen op te halen en door naar de woestijn. De woestijn ligt in onze achtertuin dus het was maar 20 minuten rijden. Daar aan gekomen, de regels gelezen en verplicht het formulier moeten tekenen.
Onze zakdoeken die we bij ons hadden waren niet afdoende dus dan maar 3 echte Arabische sjalen gekocht. Deze werden op onze hoofden gebonden, we leken wel..... Vul dat zelf maar in als jullie de foto's zien.
Alles was klaar nu konden we op pad. In groepen van ongeveer 15 quads reden we de woestijn in.
De heenweg zou 25 kilometer zijn. We waren onderweg naar een bedoiede dorp. En die liggen in de bergen hier. Dus we wisten ons reisdoel. Op naar de bergen.
Vandaag ook voor het eerst een wolk gezien in Egypte. Nee niet aan de hemel, het waren de stofwolken van de gekke toeristen die met deze hitte de woestijn door crossen.
Het was goed warm en de wind die er stond bracht zeker geen verkoeling. Oké een klein beetje dan.
Nu weten we ook hoe het woestijnzand bij ons op onze auto's ligt.
De heenreis verliep bijna zonder problemen tot dat iemand zijn quad op zijn kant gooide. En ik zal je zeggen dan moet je aardig je best doen. Het gebeurde ver na Andy dus hij was het niet en Ryan had die bocht ook gehaald. Dus geen bekende. Geen letsel gelukkig dus quad weer recht en weer gaan met die banaan. Aangekomen bij het dorp, bleek dat ze twee dorpen hebben. Waar wij waren werden de toeristen ontvangen en het andere dorp was verboden terrein voor iedereen. Wat zouden ze daar doen?
Dit zal voor ons zeker een vraag blijven. Even een kleine pauze met een koud colaatje nou echt koud ook niet meer. Er is daar geen stroom. We werden uitgenodigd om kameel te rijden, nou echt ver ook weer niet 50 meter heen 50 meter terug. Eerst de boys, dat zag er soepel uit. Toen die onderweg waren mocht papie, dit wat je nu leest vertel ik alleen aan jullie. Ik kom aanlopen gooi mijn rechter been over dat beest en lig aan dezelfde kant op mijn rug in het zand....niet doorvertellen aan de boys die weten het niet. Voor de rest ging het bijna goed. Bij het knielen van de kameel bukte hij iets te snel waardoor ik bijna dook zoals in een zwembad. Helaas zijn hier wel beelden van. Maar alles aan me doet het nog.
Na een kopje thee vertrokken we terug naar het basiskamp. De rit was stoffiger dan de heenreis dit kwam door de wind die we tegenhadden. Maar op 3 blaren na, waarvan de grootste bij Andy op zijn playstationduim was alles top. We hebben genoten, maar wat hadden we een droge strot. We kregen maar heel even tijd, de chauffeur wilde al richting hotel. Hij wacht maar even, eerst wel een koud colaatje.
Terug bij het hotel even nieuw internet gekocht om deze verhalen weer te kunnen uploaden, maar belangrijker nog vanavond Ajax te kunnen kijken. Snel naar Fran toe die we hadden gemist vandaag.
Ze lag op het bedje en keek ons raar aan toen wij ons snel uitklede bij het zwembad, en in onze onderbroeken het water indoken. En natuurlijk die van mij op mijn knieën maar dat interesseerde me geen moer. Het was heerlijk afkoelen na een zo'n top dag.
Terug naar de kamer zwembroek aantrekken en de rest van de dag bij het zwembad. Nu zijn we klaar voor het dineer en Ajax. Ik ga stoppen en zeg veel plezier met Ajax.
Tot morgen
Het ontbijt was vandaag om 8.15 uur, maar eerst even een bedje reserveren voor Fran want die ging niet mee. Dus we hadden een mannenuitje.
De chauffeur kwam met een jeep waar 10 man in konden, dus snel door naar andere hotels om mensen op te halen en door naar de woestijn. De woestijn ligt in onze achtertuin dus het was maar 20 minuten rijden. Daar aan gekomen, de regels gelezen en verplicht het formulier moeten tekenen.
Onze zakdoeken die we bij ons hadden waren niet afdoende dus dan maar 3 echte Arabische sjalen gekocht. Deze werden op onze hoofden gebonden, we leken wel..... Vul dat zelf maar in als jullie de foto's zien.
Alles was klaar nu konden we op pad. In groepen van ongeveer 15 quads reden we de woestijn in.
De heenweg zou 25 kilometer zijn. We waren onderweg naar een bedoiede dorp. En die liggen in de bergen hier. Dus we wisten ons reisdoel. Op naar de bergen.
Vandaag ook voor het eerst een wolk gezien in Egypte. Nee niet aan de hemel, het waren de stofwolken van de gekke toeristen die met deze hitte de woestijn door crossen.
Het was goed warm en de wind die er stond bracht zeker geen verkoeling. Oké een klein beetje dan.
Nu weten we ook hoe het woestijnzand bij ons op onze auto's ligt.
De heenreis verliep bijna zonder problemen tot dat iemand zijn quad op zijn kant gooide. En ik zal je zeggen dan moet je aardig je best doen. Het gebeurde ver na Andy dus hij was het niet en Ryan had die bocht ook gehaald. Dus geen bekende. Geen letsel gelukkig dus quad weer recht en weer gaan met die banaan. Aangekomen bij het dorp, bleek dat ze twee dorpen hebben. Waar wij waren werden de toeristen ontvangen en het andere dorp was verboden terrein voor iedereen. Wat zouden ze daar doen?
Dit zal voor ons zeker een vraag blijven. Even een kleine pauze met een koud colaatje nou echt koud ook niet meer. Er is daar geen stroom. We werden uitgenodigd om kameel te rijden, nou echt ver ook weer niet 50 meter heen 50 meter terug. Eerst de boys, dat zag er soepel uit. Toen die onderweg waren mocht papie, dit wat je nu leest vertel ik alleen aan jullie. Ik kom aanlopen gooi mijn rechter been over dat beest en lig aan dezelfde kant op mijn rug in het zand....niet doorvertellen aan de boys die weten het niet. Voor de rest ging het bijna goed. Bij het knielen van de kameel bukte hij iets te snel waardoor ik bijna dook zoals in een zwembad. Helaas zijn hier wel beelden van. Maar alles aan me doet het nog.
Na een kopje thee vertrokken we terug naar het basiskamp. De rit was stoffiger dan de heenreis dit kwam door de wind die we tegenhadden. Maar op 3 blaren na, waarvan de grootste bij Andy op zijn playstationduim was alles top. We hebben genoten, maar wat hadden we een droge strot. We kregen maar heel even tijd, de chauffeur wilde al richting hotel. Hij wacht maar even, eerst wel een koud colaatje.
Terug bij het hotel even nieuw internet gekocht om deze verhalen weer te kunnen uploaden, maar belangrijker nog vanavond Ajax te kunnen kijken. Snel naar Fran toe die we hadden gemist vandaag.
Ze lag op het bedje en keek ons raar aan toen wij ons snel uitklede bij het zwembad, en in onze onderbroeken het water indoken. En natuurlijk die van mij op mijn knieën maar dat interesseerde me geen moer. Het was heerlijk afkoelen na een zo'n top dag.
Terug naar de kamer zwembroek aantrekken en de rest van de dag bij het zwembad. Nu zijn we klaar voor het dineer en Ajax. Ik ga stoppen en zeg veel plezier met Ajax.
Tot morgen
