motorpech en schip op het droge.

Hoi daar waar het zonnig en warm is.

We zouden bijna jaloers op jullie worden wat betrefd het weer.
Hier vanochtend mooi en de rest van de dag regen maar wel ontzettend warm.
Luchtvochtigheid was zeer hoog vandaag. Morgen en overmorgen ook niet veel beter we wachten af. Het wordt in ieder geval geen strand. Het wordt een olifantentocht of een bezoek aan de Cave tempel. Een tempel te bereiken is via 1200 treden in een berg.
Maar dit is morgen pas nu vandaag.

Vanochtend 5.30 uur de wekker. We lijken wel knettergek.
6.00 uur stond de minivan voor. Hij zou ons brengen naar de boot, die ons weer terug zou brengen naar het vaste land. Vaarwel Samui. Op het vaste land een beetje chaos wat betreft de indeling van de bussen. Uiteindelijk kwam het hier goed en vertrokken we naar Surat Tani.
Waar we moesten overstappen in een andere bus, die zou ons brengen naar Khoa Lak.

Bij het overstappen ging het fout.
We zatten in de bus, klaar voor vertrek, wilde de bus niet starten. Na een klein uur eindelijk op weg. Tijdens de rit die overigens snel verliep hebben we mooie landschappen en veel eigenaardigheden gezien. Zoals bergtoppen omringt door regenwolken. Olifanten die aan een touwtje overstaken. Bushaltes die er niet waren en een buschauffeur die 2 keer stopte om voor zichzelf drinken te halen. De afstand was trouwens minder ver dan gedacht het was iets meer dan 300 kilometer.

De laatste stop was in Khoa Lak. En nu?
Waar ligt het hotel? Gedropt in het centrum, blijkt 1 lange straat te zijn.
Effe vragen maar en gelukkig 500 meter verderop ligt ons nieuwe resort. Nou ja resort een backpackers hotel. Ziet er verzorgt en schoon uit. Deze tip had ik van een collega gekregen. Juul nog bedankt he.

Khoa Lak is ook bekent om een gebeurtenis op 26-12-2004, dus even jullie geheugen opfrissen. En weten jullie het al? ...............
Nee he? Oke ik verklap het maar.

Nu hier aan de bar zitten we een verslag te schrijven. Ik heb nu droge voeten bijna 10 jaar geleden stond het water hier tot je middel. Dus inderdaad het was de Tsunami.

We zijn vanavond na een wandeling van 3,5 kilometer naar het museum geweest. Wat een vreselijke beelden, en wat is er hier in bijna 10 jaar weer veel veranderd.
Ook nog effe bij het monument geweest en een politieschip dat nu op bijna 2 kilometer op het droge ligt. Ja dat is niet te geloven als je dat ziet.

Zo nu lekker chillen na vervoerd te zijn per:

Minivan, boot, touringcar, nogmaals touringcar ( zijn claxon doet het dat weet ik zeker heb hem bijna de hele weg gehoord) een taxi voor 500 meter. En de benenwagen naar het museum en de politieboot. Ik zeg beentjes omhoog en een lekker drankje.

Laterzzzz